Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. tremolsii
Orchidaceae
Nom en français : Épipactis de Tremols.
Descripcioun :Aquesto meno d'erbo-di-mousco trachis dins li relarg secarous e caud (adré), ounte èi coumuno memo s'èi pas toujour determinado. Se destrìo dóu tipe bonodi, en mai dóu mitan, si gròssi fueio larjo, sarrado, oundado e plegado en cournet (fotò).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Relarg à jóuinis aubret
- Pinedo
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. tremolsii (Pau) E.Klein, 1979
Espigo-d'aigo(-nouseludo)
Potamogeton nodosus
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot noueux, Epi d'eau.
Descripcioun :Aquesto espigo-d'aigo trachis dins lis aigo pulèu prefoundo ounte pòu faire un tapis de fueio. Li fueio de surfaco (5 à 12 cm X 2 à 6 cm) laisson pas passa lou lume, soun pulèu espèsso e souvènt un pau bruno. Aquéli dins l'aigo, soun mai primo e fragilo e se ié vèi bèn li costo. L'espigo, pourtado pèr un pecou espès, sort de l'aigo (3 à 5 cm de long).
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Subrecousmoupoulito
Ref. sc. : Potamogeton nodosus Poir., 1816